استاد دکتر ح. م. صدیق از تشویق هیچ کسی که استعدادی در او می‌دید فروگذار نمی‌کرد. در سال 1371 جوانی از علاقه‌مندان ایشان سروده‌ی خود را در یکصد بند به عنوان نظیره بر «حیدربابایا سلام» و با عنوان «هشته‌سره سلام» پیش ایشان آورد. استاد او را تشویق به چاپ اثر کردند و یادداشتی کوتاه نیز به جای مقدمه بر آن نوشتند:
مقدمه یئرینه
مدنیت خادیمی شاعیر «محمد سبحانی» آغیر دینی و فلسفی درسلری ایله یاناشی بیرده آنا دیلینده مختلف شعر فورمالاریندا اؤز طبعینی سیناغا چکمک اوچون ادبیاتلادا مشغول اولور اونون گنجلیگینه باخمایاراق کلامینداکی شعریّت، دیل آخیجیلیغی و مضمون دولغونلوغو آیدین گله‌جگینی بشارت وئرن بیر انکار ائدیلمز گئرچک کیمی منیم گؤزومون اؤنونده‌دیر. بو استعدادلی جوان شاعیر اوچون دینینده پایدار اولماغی اسلام معارفی و قرآن مفهوملارینی شعر دیلیله تبلیغ ائتمه‌گینی آرزیلاییرام. اوخوجولاری امین ائدیرم کی بو گنجین شعرلرین دینله‌مکله و اوخوماقلا، منیم گله‌جک اوچون بو تاپینتیمی آلقیشلایاجاقلار.