-33-
خاصيت آگاهي و معرفت دروني اين است كه خدشهناپذير است. يعني كسي نميتواند ، به آن ادراك و آگاهي آسيبي برساند و يا آن را دچار انحراف كند. آنگاه ديگر مسئلهي بخشيدن يا نبخشيدن رفتارهاي ديگري مطرح نخواهد بود. يعني اینکه گامهاي او فراتر از غرضهاي ناصواب و سنگلاخهاي موجود در مسير او است و در نتيجه استقامتش دستخوش تغيير نميشود. ولي زماني كه گامها كوچك باشد، فرد گرفتار غرضها و سنگاندازيها ميشود. كافي است كه معرفت از درون، رشد و بالندگي آغاز كند. در آن زمان است كه انسان دستخوش حوادث و وقايع اطراف نميشود. انسان زماني كه در درون خودش ريشه نداشته باشد، در اثر باد و توفانها شكسته ميشود.