مشخصات کتاب
نام كتاب: سه سنگياد باستانی
ناشر: اختر
محل نشر: تبريز
سال نشر: 1387
نوبت چاپ: اول
موضوع: قوم شناسي و زبانشناسي
176 ص.
قطع: رقعي
شرح مختصر كتاب
اين كتاب تدويني نوين با وايرايشي جديد از كتاب «يادمان‌هاي تركي باستان» است. كه به بررسي پيشينه‌ي چندين هزارساله‌ي تركان و زبان ايشان با تكيه بر متون سه سنگياد باستاني دشت اورخون (دولت گؤي تورك)، مي‌پردازد.
استاد در بخشي از مقدمه‌ي اين كتاب مي‌نويسند:
«زبان سه سنگياد كه در اين كتاب معرفي مي‌شود شيوه‌ی كهن دوره‌ی آلتايي ـ آذي از زبان تركي آذري معاصر است كه به شيوه‌ی «گؤي تورك» معروف شده است.
دستور زبان گؤي تورك، جزئي از دستور زبان عمومي تركي به حساب مي‌آيد. پيرامون تدوين اصول و قواعد اين شيوه‌ی كهن تركي، تاكنون در جهان اثر مستقل علمي چاپ نشده است. آنچه مي‌توان به آن مراجعه كرد، يادداشت‌هاي مرحوم پرفسور دكتر ارگين است و نيز كتاب «اسكي تۆرك يازېتلارې» اثر حسين ناميق اوركون (استانبول 1941 ـ 1936) در چهار جلد، كه پژوهش‌هاي آغازين و اصلي بود. از ميان تحقيقات اخير كتاب «دستور زبان تركي رونيك» اثر آ. كونونوف (لنينگراد، 1980)، رساله‌ی دكتراي آقاي رجبوف زير عنوان«صرف زبان گؤي تورك» (باكو 1976) و كتاب علي عيسي شوكورلو با نام «قديم تۆرك يازېلې آبيده‌لري‌نين ديلي» (باكو 1993) و سه جلد كتاب «اۏرخون يازېتلارې»، «تۆرك ديللري» و «اۏرخون تۆركجه‌سی گرامري» از طلعت تكين (استانبول 2003) را مي‌توان نام برد. تركي آذري امروزي و همه شيوه‌هاي زبان تركي كه در ايران رايج است، ادامه‌ی منطقي شيوه‌ی تركي باستاني نامبردار به گؤي تورك است و نشانه‌هاي كهن آن در شيوه‌ی گويش‌هاي تركي ايراني به چشم مي‌خورد تا ديگر شيوه‌ها. نویسنده، چند سال است دستور زبان «گؤي تورك» را بر اساس سه سنگياد باستاني در برخي از دانشگاه‌هاي كشورمان تدريس مي‌كنم. اميدوارم دانشجوياني كه با متون كتيبه‌هاي فوق آشنا مي‌شوند، با اخذ قوت و الهام از دقايق و ظرايف خفته در شيوه‌ی تكلم خود و با تكيه بر داده‌هاي دانشگاهي، بتوانند دستور زبان نسبتاً مدون و كامل تركي باستان را ياد بگيرند. آنچه در اينجا مي‌آيد، نگاهي بسيار مختصر و گذرا به پژوهش‌هاي گؤي تورك پژوهان مذكور در فوق است كه اميدوارم گامي هر چند ناچيز در اين راه به شمار آيد و علاقه‌مندان بتوانند از آن به عنوان خودآموز نيز استفاده كنند. »