نشان دوستی جمهوری ازبکستان در جمهوری اسلامی ایران به استاد دکتر حسین محمدزاده صدیق تعلق گرفت.
به گزارش سفارت جمهوری ازبکستان در ایران، با حکم رییس جمهور ازبکستان، شوکت میرضیایف و به مناسبت بیست و نهمین سالگرد استقلال جمهوری ازبکستان به تعدادی از شهروندان کشورهای خارجی و هموطنان مقیم خارج از کشور نشان و مدال هایی اعطا شد.
از همین روی نشان دوستی جمهوری ازبکستان در ایران به استاد دکتر حسین محمدزاده صدیق به خاطر ف
عالیت های فرهنگی، علمی و پژوهشی به عنوان نویسنده و محقق آثار امیرعلیشیر نوایی تعلق گرفت.
به نقل از سایت سفارت ازبکستان در ایران، نشان "دوستی" اعطا شد به:
- تورکونوف آناتولی واسیلیویچ - رئیس انستیتوی دولتی روابط بین الملل وزارت امور خارجه روسیه
- تارو آسو - معاون نخست وزیر ژاپن، وزیر دارایی، رئیس اتحادیه دوستی پارلمان ژاپن با ازبکستان (ژاپن)
- حسین محمدزاده صدیق - نویسنده و محقق آثار علیشیر نوایی (جمهوری اسلامی ایران)
- احمد رجب محمد علی رزق - استاد دانشکده باستان شناسی دانشگاه قاهره (جمهوری عربی مصر)
- ماکلانوف شوخرات کوروانتاویچ - مدیر کل شرکت "Rosagrokompleks " (فدراسیون روسیه)
- مارک ادوارد ریز - شرق شناس - محقق، مترجم ادبیات ازبکی (ایالات متحده آمریکا)
- محمودوا کامولا عبدومالیکوا - بانکدار ارشد بانک بازسازی و توسعه اروپا
پراکاش کجریوا - مدیر شرکتIndorama Corporation Pte. Ltd . (جمهوری سنگاپور)
- آلیس ولز - مشاور ارشد همکاری بین المللی در Exxon Mobil (ایالات متحده آمریکا).
در جلسه‌ای که در روز دوشنبه مورخ 10 شهریور ماه از ساعت 11 الی 13 در سالن معارفه‌ی سفارت ازبکستان با حضور دکتر ح.م.صدیق در تهران تشکیل شد، اعطای عالی‌ترین نشان پژوهشی این کشور به ایشان از سوی رئیس جمهوری ازبکستان تبریک گفته شد. در این جلسه سفیر آن کشور ضمن سخنرانی و ارج نهادن به تحقیقات و پژوهش‌های علمی دکتر صدیق در زمینه‌ی شناسایی و نشر آثار و افکار امیرعلیشیر نوایی در ایران و تحکیم روابط دوستی میان دو ملت ایران و ازبکستان اظهار داشت که:
«آثار تحقیقی شما در این زمینه بی‌نظیر است و علاوه بر آن که به نوایی پژوهی در جهان تکان داده و جای تازه بخشیده است، باعث تحکیم دوستی و برادری میان دو کشور مسلمان جمهوری اسلامی ایران و جمهوری اوزبکستان شده است.»
وی به سخنرانی‌های استاد در دانشگاه دولتی تاشکند اشاره کرد و گفت: «نوایی‌شناسان بزرگ ما از دنیا رفته‌اند و اکنون جوانان دانشمند چشم به انتشار آثار ارزنده‌ی شما دارند و امیدوارم با مبادله‌ی دانشجو میان دو کشور، نوایی، این بحر ادب و اخلاق و خالق نزدیک سی اثر نظم و نثر به فارسی و ازبکی بیش از پیش به ایرانیان شناسانده شود.»
دکتر صدیق در پاسخ گفت:
«هم‌اکنون همه‌ی ملت‌های ساکن سیاره‌ی ما گرفتار درد و بلایی مشترک شده‌اند و بحران ویروسی منحوس سرتاسر زمین را فراگرفته است و شدیداً نیاز داریم که همه‌ی ملتها بدون هر گونه بدبینی و طمع و بی‌اعتنایی برای زندگی پرنشاط در کره‌ی زمین دست در دست هم دهند. در این راستا فرهنگ نقش مهمی دارد و می‌تواند در اتحاد ملل دنیا با هم نقش مؤثر ایفا کند. اصولا ارزش‌های معنوی و فرهنگی عاملی اساسی در نزدیکی ملتها و دولتها به هم هستند.
یکی از اهداف جمهوری اسلامی ایران تحکیم صلح و دوستی میان ملتها و نزدیکی ملل و دول اسلامی با همدیگر است. دوستی میان ملتها و دولتها مهم‌ترین عامل حصول امنیت، روابط و وجوه ارتباطی کشورها با هم است. اشتراکات تاریخی و فرهنگی میان ملتها تضمین کننده صلح و دوستی است.
امیر علیشیر نوایی با آثار گرانسنگ خود یکی از این مشترکات ما و شما به شمار می‌رود. آثار فارسی و ترکی وی میراث مشترک ایران و ازبکستان است. او گذشته از خلق و پایدارسازی ارزش‌های معنوی اسلامی، ارزش‌های مادی نیز در ایران برجای گذاشته است.
گفته می‌شود عدد بناهای خیر او در مشهد و سوی‌های آن 370 تا است. از جمله‌ی آن‌ها ایوان جنوبی صحن عتیق حرم حضرت امام رضا(ع)، مزار شیخ عطار، آب نهر خیابان اصلی مشهد، بقعه‌ی امیرقاسم انوار سرابی، بند طرق، رباط سنگ بست را می‌توان نام برد. مدرسه‌ی اخلاصیه، خانقاه اخلاصیه، مدرسه‌ی شفائیه، نظامیه‌ی هرات، مدارس خسرویه نیز از آثار او است. خدمات وی در مشهد منحصر بفرد است.
جامی در مدح او گوید:
ز چرخ آفرین‌ها بر آن کلک باد،
که این نقش مطبوع از آن کلک زاد.
ببخشید بر پا رسی گوهران،
به نظم دری درّ نظم‌آوران.
به میزان آن نظم معجز نظام،
نظامی که بودی و خسرو کدام؟
او را از قله‌های شامخ فرهنگ گرانسنگ خراسان می‌دانند. ما او را عامل بسیار مؤثر در تقریب و نزدیکی و وحدت در کشور مسلمان می‌دانیم. ما با رویکرد علمی و پژوهشی در زندگی و آثار و اندیشه‌های امیرعلیشیر نوایی و دیگر دانشمندان به الگوهای درخشانی در تأمین صلح و آشتی، دوستی و برادری میان دو ملت ایران و ازبکستان دست خواهیم یافت.
او مبلغ دین اسلام و برادری و اخوت میان مسلمانان بود. غیاث الدین خواندمیر درباره‌ی او کتابی با عنوان «مکارم الاخلاق» نوشته است.
جمهوری اسلامی ایران منادی برادری و اتحاد کشورهای مسلمان و پایدارسازی میراث مشترک اسلامی آن‌ها است. آثار نوایی سرشار از وجوه گوناگون حکمت قرآن و در واقع تفسیر و بازسرایی آیات مبارکه‌ی الهی است.
گذشته از آن، این‌جانب نوایی را بنیانگذار سبکی در شعر فارسی می‌دانم که در گذشته به «سبک هندی» معروف شد. نوایی هم روزگار با عبدالرحمن جامی، نخستین کسی است که در دیوان فارسی خود از سبک عراقی روی گردانید و به باریک اندیشی و مضمون یابی و معادله سازی در شعر و توجه به فارسی روزمره و مردمی روی آورد. بعد از او این سبک سخن‌سرایی را شاعر اهل بیت ایران ملامحمد فضولی در فارسی و ترکی گسترش داد و صائب تبریزی، شاعر اخلاق آن را به اوج رسانید. روابط نزدیک فرهنگی و پژوهشی سبب خواهد شد که در این زمینه‌ی مهم مشترک ادبیات ایران و ازبکستان در دانشگاه‌های ما پایان‌نامه‌های ارزنده نوشته شود.
من پیشنهاد کرده‌ام که سبک معروف به هندی در شعر فارسی را «سبک نوایی» نام دهیم.»
دکتر صدیق در انتها گفتند:
«من از رئیس جمهور محترم کشور دوست و برادر مسلمان ازبکستان تشکر می‌کنم که کارهای پژوهشی این حقیر را بها داده و بالاترین نشان دولتی را به این جانب اعطاء کرده‌اند و امیدوار هستم که این اتفاق سبب نزدیکی و همکاری‌های هر چه بیشتر دو دولت و ملت مسلمان گردد. ما امروز شاهد ترقیات عدیده در عرصه‌های فرهنگی، اقتصادی و اجتماعی این کشور هستیم و از صمیم قلب برای ملّت نجیب ازبک سعادت و نشاط و زندگی معقول و آبادانی کشورشان را آرزومند هستم.»