- 21-
نائل شدن به بركت عشق عرفانی به شهامت و تسليم نياز دارد. انسان بايد مانند قطره در دريا شيرجه بزند در حالي كه معلوم نيست كه دريا، چه تلاطم‌ها و اوج و فرودهايي دارد و زماني كه تسليم شد، جاري مي‌شود. نمي‌تواند بگويد كه:«مي‌ترسم. بقيه‌اش باشد براي بعد. نه! منصرف شدم.»كسي كه فاقد اين موهبت است تا جايي پيش مي‌آيد كه در خطر نيفتد. تا جايي كه نخواهد همه چيز را به اختيار يار بگذارد. اين كار يك ريسك است. زيرا كه محافظه‌كاري و آينده‌نگري چيزي است كه به آن عادت كرده است، عشق او تمام و كمال نيست. نصفه نيمه و شايد در حد حرف است. زماني كه كسي با تمام وجود عشق ورزيد، آن‌گاه كمندش در دست معشوق است و او می‌داند كه او را به چه سمت و سويي هدايت كند. در سخت و آسان، در هموار و ناهموار بايد جلو رفت. اين خاصيتِ عاشق است.