پنجشنبه 17 اسفند 1396 مراسم جشن با شکوه استقلال کانون مردم‌نهاد وکلای دادگستری در تالار معلم تبریز برگزار شد. در این مراسم به پاسداشت یک عمر خدمات ارزنده در عرصه‌ی فرهنگ و ادب، نشان عالی خدمت به دکتر حسین محمدزاده صدیق اعطا شد. پیش از اعطای لوح به استاد، مجری برنامه سخنش را چنین آغاز کرد:
-فرزند تبريز
-متولد سال ١٣٢٤ در محله سرخاب
-نبيره آقا ميرعلى سرخابى ، صاحب كتاب ربيع الشريعه و فعال جنبش مشروطه در تبريز
-دكتراى رشته ادبيات تطبيقى تركى ، فارسى ، عربى از دانشگاه استانبول -
-مدرس دانشگاه
-مترجم رسمى قوه قضائيه
-شاعر ، پژوهشگر ، روزنامه نگار ، نويسنده ، محقق و مترجم تواناى كشور
-خالق ١٤٦ اثر علمى در زمينه هاى تأليف ، تصحيح و ترجمه به زبان تركى و فارسى كه از آثار برجسته ايشان ، ترجمه ديوان لغات الترك ، تصحيح فرهنگ تركى به فارسى سنگلاخ /، مقدمه ، تصحيح ، تدوين و انتشار بسيارى از ديوانهاى مهم تركى ، مانند ديوان فضولى ، ديوان نسيمى ، ديوان نباتى ، ديوان سيد عظيم شيروانى و ديوان ملا پناه واقف را ميتوان نام برد
-حضور و سخنرانى در بيش از ٤٠ كنگره داخلى و خارجى و تربيت و تعليم بسيارى از شاعران و پژوهشگران و فعالين ادبيات كشور
ايشان كسى نيستند جز :
استاد دكتر حسين محمدزاده صديق
استاد دکتر ح. م. صدیق در یک نگاه
حسین محمدزاده صدیق در تیرماه 1324 در محله‌ی سرخاب از شهر تبریز متولد شد. تحصیلات ابتدایی، دبیرستان و مقطع لیسانس را در تبریز گذراند و همزمان در مسجد جامع تبریز، دروس حوزوی را تا شرح لُمعه فرا گرفت. او نبیره آقا میرعلی سرخابی - صاحب کتاب ربیع الشّریعه و فعال جنبش مشروطه در تبریز- می‌باشد. وی از سنین نوجوانی به سرودن شعر و تحقیق و مطالعه پرداخت. پیش مرحوم «وقایعی مشکات تبریزی» کتاب عِقدُ الفرید و نزد مرحوم «عبدالصمد امیر شقاقی» الاغانی ابوالفرج اصفهانی و دیوان لغات الترک اثر شیخ محمود کاشغری را تحصیل کرد.
در سال 1342 به عنوان معلم به روستاهای شهرستان هریس اعزام گردید و همزمان با شغل معلمی به تحصیلات دانشگاهی در رشته‌ی زبان و ادبیات فارسی پرداخت. در دوران دانشجویی - در سن 20 سالگی- در تبریز به انتشار دوهفته‌نامه‌ی هنر و اجتماع به دو زبان فارسی و ترکی پرداخت که در شماره‌ی 8 معروض حمله‌ی مأموران ساواک گردید. بعد از اخذ لیسانس و تحمل 6 ماه زندان سیاسی، در سال 1350 به کوچ اجباری به تهران مجبور شد و به تحصیل در مقطع فوق لیسانس در رشته‌ی کتابداری پرداخت.
نخستین کتاب وی تحت نام «واقف شاعر زیبایی و حقیقت» در سال 1351 انتشار یافت. بعد از انقلاب، توانست برای ادامه‌ی تحصیل به ترکیه عزیمت کند و از دانشگاه استانبول در سال 1362 در مقطع دکترای رشته‌ی ادبیات تطبیقی ترکی، فارسی و عربی فارغ التحصیل شد و به کشور برگشت و در دانشگاه‌ها به تدریس دروس ادبی و زبانشناسی مشغول گشت.
دکتر صدیق در دهه‌ی هفتاد در اغلب دانشگاه‌های ایران به تدریس دو واحد درس زبان و ادبیات ترکی پرداخته است. از آثار برجسته‌ی او می‌توان به ترجمه‌ی دیوان لغات الترک، تصحیح فرهنگ ترکی به فارسی سنگلاخ، مقدمه، تصحیح و تدوین بسیاری از دیوان‌های مهم ترکی مانند دیوان نسیمی، دیوان فضولی، دیوان نباتی، دیوان سید عظیم شیروانی اشاره کرد.
ثمره‌ی فعالیت‌های شبانه‌روزی دکتر صدیق طی 50 سال تلاش ادبی انتشار 146 اثر علمی در زمینه‌های تألیف، تصحیح و ترجمه به زبان فارسی و ترکی بوده است.
در دهه‌هایی که دکتر صدیق سپری کرده ناملایمات، تبعیض‌ها و سنگ‌اندازی‌های فراوانی را پشت سر نهاده است اما علی‌رغم همه‌ی دشواری‌ها وی روی باور خود ایستاده و با وجود تمامی محدودیت‌ها و محرومیت‌ها یک تنه کار یک دانشکده و فرهنگستان را انجام داده است. او به اندازه‌ی شایستگی‌هایش قدر ندیده و حتی در دهه‌ی 80 مورد بی‌مهری شدیدی هم واقع شد.
گذشته از صدها مقاله‌ی علمی و ده‌ها سخنرانی و شرکت در کنگره‌ها در داخل و خارج کشور به تربیت شاعران و پژوهشگران جوان در زمینه‌ی ادبیات دست زده است. بسیاری از فعالین ادبیات امروز ما خود را مدیون دکتر صدیق به عنوان معلمی صادق و تلاشگر می‌دانند.
دکتر صدیق را می‌توان دانشمندی چند وجهی نامید. او شاعری مبارز، نویسنده‌ای توانا، روزنامه‌نگاری شایسته، استادی ناماور و پژوهشگر و محققی ریزبین است که سال‌هاست تاریخ ادبیات معاصر ترکی را مدیون تلاش‌های صادقانه‌ی خود کرده است.
از کشف‌های ادبی مهم او انتشار و انتساب قطعی مثنوی یوسف و زلیخا به فردوسی، پنج‌نمایشنامه به میرزا آقا تبریزی و تدوین قارا مجموعه - از آن شیخ صفی الدین اردبیلی- می‌باشد.
اغلب کسانی که با استاد نشست و برخاست داشته‌اند، ایشان را دانشمند و استادی فروتن، مردمی، پرکار، زحمتکش، سخت‌‌گیر، دقیق و ریزبین می‌شناسند و بسیاری از شاعران و نویسندگان جوان، دکتر صدیق را پدر معنوی خود می‌دانند.